Zamirler (Adıllar)
Şahıs isimlerinin, cins isimlerinin veya sıfatların yerine kullanılan kelimelere zamir (adıl) denildiğini biliyoruz.
Fiilin öznesi olarak kullanılan (ve yalın halde bulunan) zamirler şunlardır:
| Tekil | Çoğul |
|---|---|
| εγώ (ben) | εμείς (biz) |
| εσύ (sen) | εσείς (siz) |
| αυτός / αυτή / αυτό* (o) | αυτοί / αυτές / αυτά* (onlar) |
*Açıklama: Yukarıdaki şahıs zamirlerinin tekil ve çoğulunun 3. şahıslarında birden fazla sözcük bulunmaktadır. Bunun sebebi, daha önce de değindiğimiz gibi, Yunanca’da gerek isim, gerek sıfat, gerekse zamirlerde üç cinsin bulunmasıdır [erkek / dişi / tarafsız (nötr)].
Örnekler:
Εγώ γράφω, εσύ διαβάζεις, αυτός (ο άντρας) / αυτή (η κυρία) / αυτό (το παιδί) βλέπει τηλεόραση.
Ben yazıyorum, sen okuyorsun o (adam) / o (kadın) / o (çocuk) televizyon seyrediyor.
Εμείς γράφουμε, εσείς διαβάζετε, αυτοί (οι άντρες) / αυτές (οι κυρίες) / αυτά (τα παιδιά) βλέπουν τηλεόραση.
Biz yazıyoruz, siz okuyorsunuz, onlar (o adamlar) / onlar (o kadınlar) / onlar (o çocuklar) televizyon seyrediyorlar.
>Şahıs zamirinin iyelik hali (-in hali), cümlede hem dolaylı nesne, hem de mülkiyet (sahiplik) ifade eden sözcük olarak kullanılır. Fiilin önünde kullanıldığı (emir kipinde filinden sonra gelir. δώσε μου - bana ver) zaman dolaylı nesne (dolaylı nesne: cümlede neye? kime? sorusuna cevap veren sözcük) olarak (μου διαβάζει - bana okuyor), bir nesnenin hemen arkasında kullanıldığı zaman ise sahiplik ifadesinde görev alır (το βιβλίο μου - kitabım). Bu örneğimizde “kitap” sözcüğünün hemen arkasında kullanılarak, kitabın kime ait olduğu belirtilmiştir. Şahıs zamirinin iyelik hali, bazen bir cümlede hem dolaylı nesne, hem de mülkiyet ifade eden sözcük olarak bir arada da kullanılır. (ο πατέρας μου μου διαβάζει - babam bana okuyor)
| Tekil | Çoğul |
|---|---|
| μου (bana / -m) | μας (bize / -mız) |
| σου (sana / -n) | σας (size / -nız) |
| του / της / του* (ona / -sı) | τους* (onlara / -ları) |
μου δίνει το αυτοκίνητο μου - bana arabamı veriyor.